فهرست مقاله
مواد رزین می تواند هم مواد جامد و هم بسیار لزج را شامل شود، اما عموما ً این ماده به شکل مایع است که براساس گرما، و یا نور تنظیم می شوند. به طور معمول، رزین ها به صورت اصلاح شده یا ترکیبی برای تولید مورد استفاده قرار می گیرند. آن ها می توانند از اجزای طبیعی با مواد افزودنی و یا از پلیمرهای مصنوعی تولید شوند. همچنین از این مواد برای چاپ سه بعدی استفاده می کنند.
با استفاده از رزین که معمولا به صورت چسب است می توان مواد را به هم متصل کرد. و یا خود به عنوان یک پوشش دهنده و محافظت کننده از عوامل بیرونی استفاده می شود. اولین رزین ها در طبیعت یافت شدند و در برخی گیاهان و یا حشرات برخی از نمونه های این ماده وجود دارد و به بیان دیگر رزین های طبیعی هستند. این رزین های طبیعی در برخی محصولات هم مورد استفاده قرار می گیرند اما معمولا به علت قابل اشتعال بودن آنها استفاده از این ماده زیاد متداول نیست. برخی نمونه های دیگر این ماده نیز قابل حل شدن در آب است که در این صورت بسیار سمی و خطرناک هستند.
همه رزین ها دارای توانایی سفت شدن در شرایط خاص هستند. با ترکیب کردن با یک عامل دیگر تنظیم شده، گرم شدن، و یا در معرض نور قرار گرفتن. روش دوم برای چاپ سه بعدی رزین مورد استفاده قرار می گیرد. این مواد قبل از سفت شدن، بسیار لزج هستند. طیف ترکیبی آنها بسیار بزرگ است و شامل رزین هایی است که از ترموپلاستیک مانند ABS، نایلون و پلیپروپیلن ساخته شده اند. برخی از اینها فقط در شکل مایع خود کاربرد دارند. رزین را پس از سخت شدن نمی توان ذوب کرد یا دوباره مورد استفاده قرار داد. انواع مختلفی از این ماده، بسته به ترکیبات شیمیایی شان وجود دارند که خواص خاصی دارند. مانند: سیلیکون، اپوکسی، اکریلیک، آلکیدها و غیره.
انواع زیادی از مواد رزین، هم طبیعی و هم مصنوعی، وجود دارد. رزین ها شامل زنجیره های طولانی مونومر است که پیوندهای متقاطع را در طول فرآیند درمان تشکیل می دهند.
به طور معمول رزین به ترموپلاستیک ها و ترموپلاستیک ها براساس این که آیا واکنش سخت شونده می تواند معکوس شود، تقسیم بندی می شوند. رزین های ترموپلاستیک پرکاربرد عبارتند ازabs، پلی اتیلن، پلی استایرن و پلی کربنات. متداول ترین رزین های پلیمری پلی استر، وینیل استر، اپوکسی و پلی اورتان هستند.
رزین های اپوکسی اساسا ً آن هایی هستند که می توانند ذوب شده و سپس دوباره سرد شوند. درون زنجیره مولکولی این رزین ها، پیوندهای بسیار قوی بین مولکول ها وجود دارد. برعکس، واکنش غیر بازگشتی منجر به یک محصول نهایی سخت می شود. این فرآیند با فرآیندی به نام پلیمریزاسیون یا پیوند متقاطع مشخص می شود که با استفاده از یک کاتالیزور، گرما یا ترکیبی از این دو رخ می دهد.
تولید رزین مصنوعی از فرآیندی که به اصطلاح ترک خوردگی نامیده می شود آغاز می گردد. به این معنی است که انواع مختلف هیدروکربن ها تا مولکول ها، جداگانه گرم می شوند. سپس ترکیبات پلیمر به منظور ایجاد یک رزین ویژه ساخته می شوند.
خواص را می توان با توجه به ترکیب رزین بهبود بخشید. اما ما چندین رزین کاملا ً محبوب را در لیست قرار دادیم تا نشان دهیم چگونه این مواد زمانی سخت شده اند.
در چاپ سه بعدی، رزین ها یک خانواده هستند که شامل مونومرهای متفاوتی است. این مواد تحت نور معمولی، نورUV، نور روز یا انرژی پرتو لیزر واکنش نشان داده حالت خود را از مایع به یک ساختار جامد تغییر می دهند. پرینتر سه بعدی از منابع نور مستقیم به مناطقی خاص که نیاز به سفت شدن و ایجاد یک بخش لایه لایه دارند و یا در مورد تکنولوژی MJP، قطره صمغ روی هم اعمال می شوند و بعد از هر لایه دوباره سخت می شوند.
رزین ها در ریخته گری برای تولید حجم پایین لوازم عکاسی، در صنعت پزشکی و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. بعضی از این قطعات به قالب گیری نیاز دارند نیاز دارند که با رزین مایع پر می شوند و در داخل پیوند پلیمری سخت می شود. بعضی از رزین ها برای استفاده و سازگار کردن با قالب های حاوی سیلیکون و مصنوعی مناسب هستند. بنابراین حتی برای ساخت وسایل سرگرمی می توانند بدون تجهیزات خاص برای تولید قطعات از آن ها استفاده کنند. ماهیت مایع ماده رزین به مخلوط کردن آن با مواد افزودنی برای بهبود خواص آن و حذف آسان تر قالب ها کمک می کند.
ریخته گری رزین روشی است که به طور گسترده برای تولید حجم کم توسط متخصصان و مهندسان استفاده می شود. ایده کلی این است که یک قالب را با رزین مایع پر کنید و آن را تا زمانی که ماده سخت شود کنار بگزارید و سپس محصول را از قالب آن آزاد کنید.
برای بعضی قطعات قالب های انعطاف پذیر مورد استفاده قرار می گیرند که می توانند از لاستیک لاتکس یا سیلیکون ساخته شوند تا آسان تر قالبگیری شوند. این قالب ها می توانند چندین بار بسته به شرایط خود مورد استفاده قرار گیرند، اما آن ها محدودیت های خاص خود را دارند که اجازه استفاده از ریخته گری رزین ها برای قطعات بزرگ را نمی دهند. برخی از قالب های ساده را می توان از مواد رایج مانند پلاستیک، چوب و غیره ساخت.
برای قطعات مکانیکی، وقتی همه جزئیات باید به بخش قالب گیری شده منتقل شوند، عیارهای رزین خاص و مواد قالب برای کاهش چروکیدگی و عدم دقت مورد مطالعه بیشتر قرار می گیرند.
معمولا ً فرآیند قالب گیری رزین از تولید یک مدل اصلی آغاز می شود. این فولاد می تواند به روش دیگری ساخته شود مثلا توسط CNC ساخته شده باشد، پرینت ۳ بعدی شده باشد و یا دست ساز تولید شود. مواد مدل اصلی باید به اندازه کافی محکم باشند تا به ایجاد یک قالب دقیق منجر شوند. بنابراین گزینه های محبوب پلاستیک سخت مانند پلی اورتان، اپوکسی، پلی استر، نایلون یا Delrin می باشند. مواد شکننده یک سطح ضعیف از قطعه و جزییات غیر دقیق را ارائه خواهند داد.
مرحله بعدی ایجاد یک قالب منفی با نقش مدل اصلی است. بسیاری از تولید کنندگان، لاستیک سیلیکون را به خاطر این که یک فرآیند کار آسان، دقت خوب، خواص مکانیکی، عدم چسبندگی برای ریخته گری و تغییر اندازه را ترجیح می دهند. خود قالب باید طوری ساخته شود که رزین به راحتی در اثر یک مدل اصلی بدون شکاف یا extras پر شود. بنابراین، گاهی قالب در دو یا چند قطعه ساخته می شود تا اجازه دهد رزین به طور مساوی پخش شده و جزئیات را اجرا نماید.
بعد از این که یک قالب آماده شد، به مرحله ترکیب رزین و ریخته گری وارد می شود. در اینجا فرآیند براساس نوع رزین مورد استفاده برای ریخته گری تغییر می کند.
بعد از ریختن مواد ممکن است به یک کار اضافی ( مانند اتاق خلا، درمان گرما ) لازم باشد که حباب های هوا را از بین ببرید و به اصلاح چسب به خوبی کمک کند.
اگر همه مراحل به درستی پردازش شوند، محصول نهایی تقریبا ً یک کپی مشابه از مدل اصلی ساخته شده از رزین خواهد بود.
رزین ها معمولا ً در ماشین کاری cnc استفاده نمی شوند چون به مواد جامد نیاز دارند تا با آن ها کار کنند. رزین های سخت شده مانند absاپوکسی و بقیه می توانند همانند پلاستیک عمل کنند. با این حال، در بازار، برخی ماشین های cnc نادر وجود دارند که می توانند با استفاده از عملیات آسیاب کاری، مواد را ترکیب کنند. رزین ها در این مورد به طور معمول به عنوان پوشش برای مواد دیگر استفاده می شوند و آن ها را می توان در جای خود قرار داد و سپس با همان دستگاه cnc کار کرد.
رزین ها کاربردهای متعددی دارند که از جواهر سازی گرفته تا قطعات خودروها و لوازم ورزشی را شامل می شوند. رزین های مختلف می توانند توسط خودشان به عنوان یک پایه یا به عنوان یک عامل چسباندن مواد مثل فیبر کربن، فایبرگلاس و بیشتر استفاده شوند.
رزین ها به طور گسترده در ساخت مواد چسبنده، پوشش ها یا مواد ساختمانی مثل سازه های چوبی مورد استفاده قرار می گیرند. رزین ها نیز در تزیینات ساختمان و سطوح معماری که امکان استفاده از مواد بازیافتی را فراهم می کنند، محبوب هستند.
این ماده به راحتی در شرکت های فروش مواد شیمیایی یافت می شود. ماده شیمیایی رزین چیزی نیست که در دسترس نباشد. فقط کافی است که شما با چند نفر از تولید کنندگان این محصول تماس گرفته و ارزانترین آنها را انتخاب کنید. قیمت رزین اپوکسی در شرایط کنونی بازار ایران با نوسانات عجیبی همراه است ولی شرکت شیمیایی تصیفیه این امکان را دارد تا به روزترین و نازلترین قیمت را در کنار بهترین کیفیت محصول به مشتریان ارائه نماید.
با کارشناسان فروش ما در ارتباط باشید.
تست فلوکولانت چیست؟ تست فلوکولانت یا آزمون فلوکولانت یک روش آزمایشگاهی است که در صنایع…
زدودن زنگ به وسیله این ماده انجام می شود از رایجترین کاربردهای اسید فسفریک میتوان…
به احتمال زیاد تاکنون در دستگاه هایی که مربوط به نگهداری و انتقال آب هستند…
دی اتیلن گلیکول صنعتی (Diethylene glycol) که به اختصار آن را DEG میشناسند، یک نوع…
بوتیل گلیکول در مشهد به علت مصرف بالای مواد شیمیایی در مشهد مقدس و به…
View Comments
خیلی مطالب جالبی بود از اطلاعات مفیدی که در این زمینه دادید متشکرم💖
این موادخیلی عالی است من هم در یک فابریکه کارمیکنم که از مواد ریزین استفاده میکنیم و من یک سوال داشتم که آیا امکان تعمیر هم است بااستفاده ازاین مواد البته در روی پلاستیک کار هم میکند که بمپر موتر را ترمیم کنیم ؟؟